دایورت کن
عصبانی ام. خیلیم عصبانیم. از خودم که فکر میکردم به یه عده خیلی نزدیکم و باهاشون صمیمی ام در حالی که اونا این احساسو به من نداشتن. ازینکه کلی سادگی کردم و مهربونی کردم و باعث شدم دورم پر بشه از آدمای آسیب رسان. من بزرگترین ضربه های زندگیمو از کسایی خوردم که فکرشم نمیکردم. برخلاف خیلیا من به راحتی نمیتونم این قبیل موضوعاتو هضم کنم. دائم یه چیزی توی وجودم اعلام میکنه که حل نشده باقی مونده. ولی میدونی چیه؟ گور باباشون. دارم سعی میکنم بیخیال و بی تفاوت نسبت به اونا، شاد باشم و زندگی کنم. این متن هیچ قصد و انگیزه ادبی نداره. بیشتر قصدش اینه منو از شر عصبانیتام راحت کنه. قبلا توی این جور موقعیتا غصه میخوردم. روح و روانم فلج میشد ولی الان عصبانیم. تحمل عصبانیت آسونتر از رنجه. شایدم فقط بخاطر تازگی این احساس اینطوری فکر میکنم. اما بنظرم احساس عصبانیت توش حق به جانبی ای هست که توی رنج و غم نیست، همینم تحملشو آسونتر میکنه.
امروز خیلی از رنجای زندگیمو حذف کردم. عادت کردن به پروسه جدید سخته ولی تا حالا که خوب پیش رفتم.
راستی برای من که سه روز اول دائم میومدم وبلاگم و متن مینوشتم، شاید اینکه چندین روزه نیومده بودم و هیچی ننوشته بودم حاکی از جوگیری توی روزای اول بوده باشه ولی خوبه که اینجارو واسه یه ذره جوگیری دارم. چون من آدمیم که نفرتم از جوگیری باعث میشه اشتیاق و هیجان اولیه ای که واسه موضوعات مختلف دارم بروز ندم و خویشتندار رفتار کنم. چون اصلا دوس ندارم آدم ناگهانی و برای مدت کمی به چیزی علاقمند و پایبند باشه و باز به همون ناگهانی و سرعت اون موضوعو به کل رها کنه. اینجوریه که به بعضیا میگن مودی و دمدمی، چون اجازه نمیدن علاقشون به یه موضوع از آب و گل نامطمئنی و نپختگی دربیاد.
خب این چند خط بالا رو باید مینوشتم تا فراموش نکنم. برگردیم به موضوع دایورت. من سرم و ذهنمو عین گوشی تلفن دایورت کردم روی بیخیالی و شادی و پررویی و زندگی شخصی. بسمه هرچی غصه خوردم که کی ناراحته و کی دلخور شد. حالا من دلخورم. با همه وجودم دلخورم و آخرین چیزی که بهش احتیاج دارم برطرف شدن کدورت و دلخوری آدمهای دلخوره، در این حد بهش احتیاج ندارم. نمیگم راحته، اتفاقا سخته ولی راحتتر از تلاش برای رفع ناراحتیا و حلشونه.
من بسمه هرچی که به پای آدما صبوری کردم. بسمه هرچی فرصت دادم به داشتن روابط سالم و صمیمی.
خوبیه خلوت اینه آدمو برای ناملایمات درونی قوی میکنه.
